Archemorfy

Mówi się, że archemorfy, w przeciwieństwie do większości potworów sobie podobnych, wykazują się ogromną inteligencją, bliską humanoidalnym istotom. Monstra te są bowiem efektem demonicznej ingerencji w pablarskie eksperymenty. Polimorfy o słabszych organizmach, niezdolne do przezwyciężenia pajęczego genu okazały się idealnym celem, który niedługo potem zasiedlił opuszczone ruiny i wilgotne jaskinie. Ich populacja wzrasta szybko, według naukowców zdecydowanie zbyt szybko, by zdołać powstrzymać te obrzydliwe stworzenia. Większość z nich przypomina po prostu olbrzymie pajęczaki, choć zdarzały się przypadki, których tułów pozostał humanoidalny. Te archemorfy, u których wyróżnić można cechy charakterystyczne dla ssaków, są znacznie niebezpieczniejsze. Ich zdolności, poza tworzeniem pajęczyn i wstrzykiwaniem toksyn do ciał swych ofiar, obejmują naśladowanie głosów i wytworzenie czasowej iluzji, dzięki której ukrywają pajęczy odwłok. Wołają wówczas o pomoc, udając poważnie rannych, a nieświadome niczego istoty wchodzą w ich pułapki.

Zabicie archemorfa wymaga zwinności i odpowiedniego wyczucia czasu, ponieważ podobnie jak u prawdziwych pająków, ich serce zlokalizowane jest w odwłoku i to właśnie w nie należy trafić, by pozbyć się potwora.