Stworzenia z początku podpinano do rodziny Atlantów, lecz z czasem odkryto, że pomimo humanoidalnych górnych partii ciała, ich mózgi nie rozwinęły się wystarczająco, by móc okrzyknąć je stworzeniami rozumnymi. Płat czołowy zastąpiony narządem świetlnym sprawia, że Caligo nie potrafią wchodzić w interakcje społeczne, skoncentrować się, a tym bardziej przewidzieć konsekwencji swoich działań. Żyją samotnie na dnie wód słonych, dbając o poziom ich zasolenia, czystość oraz rozwój podwodnej flory. Stworzenia te są z natury płochliwe i unikają konfrontacji z przedstawicielami innych ras, jednak sprowokowane — co nastąpić może głównie poprzez zaśmiecenie zbiornika wodnego lub zniszczenie roślinności — zmieniają się nie do poznania. Łagodne rysy twarzy stają się zdeformowane, a z poszczególnych odcinków kręgosłupa wyrastają kolejne kończyny, zakończone ostrymi jak brzytwa pazurami. Niewielu zdołało uciec przed rozwścieczonym Caligo, a ci, którzy jakimś cudem uniknęli śmierci, w większości stali się kalekami, którzy już nigdy nie odzyskają pełnej sprawności.
Ze względu na specyficzną naturę i trudność w ich upolowaniu, narząd świetlny tych istot stał się drogim i cenionym składnikiem alchemicznym, który rozpuszczony w wodzie jest w stanie zdjąć każdy urok i pomniejsze klątwy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz