by. Astri Lohne |
Tożsamość:
Vaeril Iversen
Wiek:
Jest bardzo młody i nieobyty w życiu, ma bowiem jedynie 21 lat. Urodziny obchodzi zaś piątego stycznia.
Rasa:
Choć może na to nie wygląda, ale chłopak wywodzi się z elfów wysokiego rodu.
Orientacja:
Vaeril od pamiętnych czasów interesował się wyłącznie chłopcami.
Pochodzenie:
Miejscem,
gdzie się prawdopodobnie urodził i żyje sobie dalej spokojnie, jest
Ekhynos. Mieszka w małym, podzielonym na dwa mieszkania domku na
obrzeżach miasta.
Posada:
Vaeril nigdzie nie napracował się zbyt długo. Aktualnie zajmuje się podawaniem posiłków w przydrożnym barze.
Aparycja:
Elf
to nie za wysoki chłopak o szczupłej sylwetce. Oprócz spiczastych,
charakterystycznych dla jego rasy uszu, nie wyróżnia się niczym
szczególnym. Jest niemal idealną (choć troszkę niższą) kopią swojego
brata. Posiada średniej długości brązowe włosy. Ostatnio zapragnął mieć
je znacznie dłuższe i rozpoczął zapuszczanie. Na świat patrzy swoimi
ciemnozielonymi oczyma. Często można go zobaczyć ze zmarszczonymi
brwiami. Jest to jego naturalny wyraz twarzy. Vaeril zwykle nosi ciemne,
luźne ubrania. Do nich zakłada wysokie, sznurowane czarne buty. Zdarza
się, że zabiera ze sobą jakąś broń - łuk, rzadziej miecz. Ów przedmiotów
używa jednak wyłącznie do obrony własnej.
Charakter:
Vaeril
swoim zachowaniem przypomina typowego elfa wysokiego rodu. Jest dumny,
spokojny i wyrafinowany. Chociaż żyje w dosyć spartańskich warunkach i
pieniędzy ledwo starcza mu na życie, nigdy nie przyzna się do tego.
Ponadto, często uważa się za lepszego od innych i bez skrupułów potrafi
to okazywać. Mówi, co myśli oraz nie obchodzą go uczucia rozmówcy. Swoim
realistycznym podejściem do wszystkiego, może podcinać skrzydła. Zwykle
dba wyłącznie o własne dobro. Siebie zawsze stawia na pierwszy miejscu. Chłopak,
chociaż nie hamuje się ze słowami, brzydzi się kłamstwem. Wiele
rzeczy związanych ze swoją osobą woli jednak przemilczeć, niż opowiadać
niestworzone bajki. Wobec innych nie widzi problemu wyrażania własnego
zdania. Głównie z tego powodu Vaeril często zmieniał pracę. A ściślej
mówiąc, zostawał zwalniany. Przez niewyparzony język podpadał klientom i
swoim pracodawcom. Elfa łatwo zirytować, więc to druga przyczyna jego
powracającego co jakiś czas bezrobocia. Nie jest cierpliwy i wiele
rzeczy lubi robić po swojemu. Uważa, że najlepiej wie wszystko. Tym
samym nienawidzi wykonywania rozkazów, choć sam często wydaje je innym.
Vaeril jest niezaprzeczalnym hipokrytą.
Chłopaka
na domiar wszystkiego denerwuje, kiedy ktoś go ignoruje. Elf uwielbia
być w centrum uwagi wszystkich. Uważa, że swoją osobą uświetnia
towarzystwo. Wszystkie jego ruchy są teatralne, bywa, że niemal
prowokujące (choć nigdy się do tego nie przyzna). Chociaż
wobec innych często odnosi się bezczelnie i ciężko zdobyć jego
zaufanie, Vaeril ceni sobie przyjaźń. Bywa opryskliwy i marudny, ale
jest lojalny. Dziwna siła, jakby jedyna jasna strona jego charakteru,
nie pozwala mu zostawiać bliskich w potrzebie. Elf przez swoje władcze
zachowanie ma małe problemy ze znalezieniem znajomych. Ów dominująca
postawa nie wynikają czysto z chęci bycia lepszym (co też się zdarza,
ale wyłącznie w stosunku do obcych lub wrogów), ale ze zwykłej (i trochę dziwnej) troskliwości o kogoś poznanego. Vaeril
to typowy maruda. Lubi zrzędzić i okazywać swoje niezadowolenie na
wszystkie możliwe sposoby. Przed oczyma ma zwykle tylko najgorsze
scenariusze, które, o dziwo, często się sprawdzają. Elf całkiem nieźle
radzi sobie z oceną sytuacji. Wbrew pozorom - nie jest głupi. Szybko
zauważa rozwiązania (chociaż zwykle wyłącznie te najlepsze dla niego) i
można uznać go za dobrego, niebanalnego rozmówcę.
Historia:
Chłopak
nie posiada zbyt wielu wspomnień ze swojego dzieciństwa.
Najwcześniejsze pamięta te z okresu, kiedy miał sześć lat. Już wtedy
zajmował się nim brat. Nigdy nie zdążył zapytać rodziców, skąd wzięli się
w Ekhynos, choć to pytanie nurtuje go do dziś. Derek nie chciał
rozmawiać o przeszłości, stąd też młodszy elf nie wie zbyt wiele o
historii swoich przodków. Posiada jedynie rodowy medalik z herbem, który
nosi cały czas w kieszeni.
Żył
samotnie z bratem przez wiele lat. Derek robił wszystko, aby Vaeril'owi
nic nie brakowało. Ich sielanka zakończyła się z dniem, gdy starszy elf
postanowił zostać żołnierzem. Kontakt braci z każdym dniem stawał się
coraz słabszy, aż w końcu słuch po Dereku całkowicie zaginął. Od tamtego
dnia Vaeril musiał nauczyć się żyć na własną rękę. Chociaż nie jest to
tak łatwe, jak sobie wyobrażał i czasem ledwo łączy koniec z końcem,
podoba mu się tak, jak jest.
Rodzina:
Vaeril
miał przyjemność poznać jedynie swojego starszego brata - Dereka. Byli
nierozłączni od czasu, gdy ich rodzice zginęli w wypadku. Łączyła ich
przyjacielska relacja. Vaeril zawsze mógł liczyć na pomoc brata. Ścieżki
chłopców rozeszły się, kiedy starszy z nich zaciągnął się do wojska i
opuścił rodzinne miasteczko. Od tamtego czasu słuch o nim zaginął. Młody
elf cały czas czeka na powrót brata, ale brak jakichkolwiek wiadomości
na jego temat, rozwiewa ostatnie nadzieje.
Zdolności:
Elf
nigdy nie skupiał się na rozwijaniu swoich magicznych
umiejętności. Opanował jedynie leczenie ran. Oczywiście nie jest
cudotwórcą czy zawodowym lekarzem. Radzi sobie tylko z mniejszymi
obrażeniami.
Głos:
Ciekawostki:
- Vaeril uwielbia koty. W małym mieszkanku, w którym mieszka, nie może sobie na żadnego pozwolić. Nigdy jednak nie przegapi okazji, by pogłaskać futrzaka na ulicy czy rzucić jakiś przysmak.
- Nienawidzi ostrych dań. Za to uwielbia jeść owoce.
- Jego hobby to czytanie książek. Marzy, by w przyszłości pisać własne utwory.
- W wolnym czasie spaceruje po okolicy. Podziwia wtedy otaczający świat i obserwuje przechodniów.
- Uwielbia gorące kąpiele. Potrafi myć się przez nawet kilka godzin, a wychodzi, dopiero kiedy poparzenia są nie do zniesienia.
- Chociaż nigdy się do tego nie przyzna, uwielbia robótki ręczne. Ma smykałkę do szydełkowania.
- Lubi pić wszelkiego rodzaju alkohole. Robi to jednak sporadycznie, bo ma słabą głowę.
- Derek nauczył go podstaw elfickiego. Vaeril posługuje się nim jednak rzadko i nie chwali się tą umiejętnością na prawo i lewo.
Postacie powiązane:
- Soren Acedia - Kto by pomyślał, że wylanie na kogoś pełnego alkoholu kieliszka może doprowadzić do serii kłopotliwych, niefortunnych i niebezpiecznych zdarzeń. Tak też wyglądało pierwsze spotkanie Sorena i Vaeril'a. Od przypadkowego wpadnięcia na siebie w barze podróżowali wspólnie przez wiele miesięcy. Chociaż ich wędrówka nie zawsze była sielanką, elf przywiązał się do swojego towarzysza, od którego wiele się nauczył. Mimo tego, że przeszłość białowłosego chłopaka ciągle jest owiana tajemnicą, Vaeril porzucił dawne uprzedzenia i nieufność, ponieważ wierzy, że może liczyć na Sorena w każdej sytuacji.
Informacje od autora:
Dopóki Vaeril ujdzie z życiem, można popuścić wodzę fantazji wobec niego.
Autor:
Mik (Howrse)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz